کودک (6 تا 12 سال)

وقتی کودکان به سن مدرسه می رسند کم کم تفاوت بین افسانه و خیال و واقعیت را از هم تشخیص می دهند. آنها بدنشان را به تنه اصلی، دست ها، پاها و بخش های داخلی تقسیم می کنند. آنها می توانند تفاوت بین نحوه شکل گیری و عملکرد چیزهای مختلف را توضیح دهند.

کودکان در این سن می دانند که بیماری به دلیل ایجاد تغییرات داخلی بدن است و فقط به خاطر فشارهای خارجی نیست. در این سن بیماری از نظر آنها به خاطر جادو یا نوعی تنبیه نیست بلکه به خاطر عفونی شدن توسط باکتری یا ویروس است. با این وجود در شرایط پر استرس، تفکرات جادویی تا سال های نوجوانی ممکن است ادامه داشته باشد. آنها در مقایسه با قبل آگاهی بیشتری نسبت به بدنشان دارند. ممکن است درمان از نظرشان زیانبار باشد یا از اینکه بدنشان تغییر کند ترس داشته باشند. به همان روش که با کودکان کم سن و سال تر برخورد کردید در اینجا نیز بگویید که کدام بخش از بدنشان قرار است تحت درمان قرار بگیرد و کدام بخش ها در روند درمان حضور ندارند.

کودکان در این سن ممکن است از دیدن تجهیزات اتاق عمل بترسند. همچنین در این سن است که کودکان تفکر درباره مرگ را شروع می کنند. آنها ممکن است بین خوابیدن و مرگ ارتباط برقرار کنند و بسیاری از کودکان کم سن و سال نگران هستند که بعد از عمل جراحی بیدار نشوند. به آنها اطمینان دهید وقتی خواب هستند و تا زمانی که بیدار شوند به خوبی از آنها مراقبت خواهد شد.

برای آماده سازی کودکان در این گروه سنی از یک هفته قبل از عمل شروع به کار کنید. کودکان در این سن در مقایسه با کودکان کم سن و سال تر علاقه بیشتری نسبت به آنچه که در حال اتفاق افتادن است نشان می دهند. در نتیجه آماده کردن آنها مبتنی بر سؤال هایی خواهد بود که مطرح می کنند. آنها را تشویق کنید با نقاشی و طراحی کردن، نگرانی ها و فکرهایشان را به شما منتقل کنند.