انجام صحیح و مناسب مدیریت درد به این معنی است که کودک هرچه سریعتر بتواند دوباره فعالیت خود را از سر بگیرد که این کار در بهبود و درمان کودک مؤثر است.
پرسنل تلاش می کنند مانع از بروز درد شوند، نیاز کودک به مسکن را بررسی می کنند، در صورت لزوم برای او مسکن تجویز می کنند و بررسی می کنند که مسکن به خوبی تأثیر کرده باشد. شما به عنوان والدین یا قیم می توانید به ما کمک کنید و هرگاه فکر کردید کودکتان درد دارد به ما اطلاع دهید همچنین اینکه آیا مسکن تأثیر کافی داشته است یا نه.
این اقدام در مراحل اولیه شروع می شود. این کار برای ایجاد سطحی از مسکن در خون است به این معنی که واکنش بدن به مسکن کاهش میابد و معمولاً به مسکن کمتری نیاز خواهد بود.
برای حفظ میزان یکسانی از دارو در بدن و دسترسی به بهترین نتایج و همچنین جلوگیری از "افزایش میزان درد"، مرتباً به کودک مسکن داده می شود حتی اگر ظاهراً درد او نسبت به قبل کمتر شده باشد. با استفاده مداوم از مسکن و جلوگیری از افزایش درد معمولاً نیاز به مصرف دارو کمتر خواهد شد. با این کار احتمال بروز بعضی از عوارض جانبی نیز کمتر می شود مثل یبوست و حالت تهوع.
معمولاً برای دسترسی به بهترین نتایج در زمینه مدیریت درد از ترکیبی از داروها به روش های مختلف استفاده می شود. روش استفاده از دارو بسته به نوع جراحی، احساسات کودک و راحت ترین حالت برای کودک در وضعیت فعلی او بستگی دارد.
تزریق مستقیم مسکن به درون رگ خونی از طریق وریدی روشی معمول است. در این حالت دارو از طریق تزریق یا استفاده از سرم از طریق سرنگ به بیمار منتقل می شود. مسکن به صورت دهانی به شکل قرص یا مایع نیز قابل استفاده است.
مسکن همراه با بیهوشی موضعی به این معنی است که دارو یک بار یا به صورت مکرر به زیر پوست تزریق می شود یا از طریق سرم وارد بدن می شود. بیهوشی موضعی مانند از انتقال درد به اعصاب محل استفاده دارو می شود. کرم بی حسی که قبل از وصل کردن سرم بر روی پوست کودک مالیده می شود نوعی بیهوشی موضعی است.
در مورد مسکن با کمک قطع عصب، یک ماده بیهوشی موضعی در محل نزدیک به مجموعه اعصاب تزریق می شود تا مانع از جابجایی سیگنال ها در طول عصب شود یا موقتاً انتقال سیگنال متوقف شود. "قطع عصب" به صورت یک درمان جداگانه یا از طریق وارد کردن لوله ای باریک است که دارو از آن طریق وارد بدن می شود و در طول عمل یا بعد از جراحی قابل استفاده است.
اپیدورال نمونه ای از قطع عصب است که در آن برای بیهوش کردن کودک یک لوله باریک وارد کمر آنها می شود. در بسیاری از موارد هنگام استفاده از روش اپیدورال مثانه تحت تأثیر قرار می گیرد، به این معنی که کودک متوجه نیاز به دفع ادرار نخواهد بود. در اکثر مواقع برای کودک از کاتتر ادرار استفاده می شود. کاتتر لوله ای است که باعث می شود کودک احساس کند که نیاز به دفع ادرار دارد حتی زمانی که مثانه اش خالی است. اپیدورال می تواند بر قدرت و حس پاها نیز تأثیر بگذارد. مهم است که درباره این مسئله به کودک توضیح داده شود و اینکه وجود یک لوله پلاستیکی نازک مانع از حرکت او یا به پشت خوابیدن روی تخت نمی شود.
معمولاً در جراحی ها و جراحت های جدی تر از مورفین استفاده می شود. در صورت استفاده از مورفین به عنوان مسکن، بیمار به این ماده اعتیاد پیدا نخواهد کرد. اگر برای کودکتان به مدتی طولانی از مورفین استفاده شده است، دوز مصرفی مورفین به تدریج کم می شود تا علائم ترک مورفین یا افزایش ناگهانی درد ایجاد نشود.