بعد از بروز جراحت یا انجام عمل جراحی، سیگنال هایی از قسمت دارای جراحت یا محل جراحی به مغز ارسال می شود و همین سیگنال ها در کنار یکدیگر باعث ایجاد حس درد می شوند. بخشی از این احساس از این سیگنال ها ایجاد می شود اما احساسات (مثل ترس و اضطراب)، خاطرات (خوب یا بد) و تجربه های قبلی از درد نیز باعث تغییر در این حس درد می شوند.
این مسئله مهم را به خاطر داشته باشید که درد یک تجربه فردی است. هر فرد احساس خاص خودش را به درد دارد و هیچکس نمی تواند قضاوت کند که شدت درد دیگران چقدر است یا به چه صورت است.
درد بعد از جراحی کاملاً طبیعی است و هرچه اقدامات جراحی انجام گرفته جدی تر باشند، درد نیز بیشتر است. معمولاً درد بعد از گذشت چند روز از عمل تسکین می یابد. مهم است که برای کودک توضیح دهید درد برای همیشه باقی نمی ماند و به مرور کمتر می شود. درد در طول یک روز حالت های متفاوتی دارد و طبیعی است که هنگام حرکت و جابجایی بیشتر باشد. کودک حتی هنگام خواب و استراحت یا بازی کردن نیز ممکن است درد را حس کند. بعضی از کودکان با گریه کردن، تکان خوردن (به خود پیچیدن) یا چنگ زدن به محل درد نشان می دهند که درد دارند، سایر کودکان ممکن است بسیار آرام باشند و واکنشی نشان ندهند.
پرت کردن حواس کودک از درد کاری طبیعی است و حتی بخشی از اقدامات مربوط به مدیریت درد است. مهم است که به کودک کمک کنید احساساتش را بیان کند و بتوانید درد کودک را نیز ارزیابی کنید تا مدیریت درد به بهترین شکل انجام شود. به گفته دیگر اینکه کودک مانند یک قهرمان عمل کند و درباره درد هیچ شکایتی نداشته باشد هیچ مفهومی ندارد