این کار باعث می شود همه چیز راحت تر انجام شود و هرگونه تأثیر منفی کوتاه یا بلند مدت کاهش خواهد یافت. با این کار به آنها کمک می شود با اتفاقی که افتاده است روبرو شوند و با درمان و مراقبت های بعدی در آینده بهتر کنار بیایند.
آماده سازی باید به صورت مداوم باشد: چند روش مختلف در اختیار کودک قرار دهید تا بتواند آنچه را که می شنود، می خواند، می بیند و احساس می کند مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. به او کمک کنید بخش های مختلف وبسایت ما را ببیند و چندین بار مطالب این صفحه ها را بخواند. همچنین آنها را ترغیب کنید افکار و پرسش هایشان را از طریق طراحی، رنگ آمیزی، ضبط صدا و تصویر، نوشتن یا به هر شکل دیگر بیان کنند.
درمان ها و مراقبت های قبلی می توانند سطح استرس و نگرانی را افزایش دهد به خصوص اگر تجربه قبلی بدی داشته باشند. طبیعی است که انتظار داشته باشند همان اتفاق قبلی یا حتی بدتر روی دهد، اما معمولاً یک تجربه خوب می تواند این تصویر بد را از بین ببرد. ممکن است افزایش سن و رشد کودک در مقایسه با قبل سبب شود نحوه آماده سازی آنها و سطح درک و فهمشان متفاوت باشد. تصویری از سطح فعلی درک و فهم کودکتان را در ذهنتان ایجاد کنید و سپس او را بر اساس همین تصویر ذهنی آماده کنید. از برنامه های آماده سازی ارائه شده استفاده کنید حتی اگر فکر می کنید این برنامه ها فقط تکرار همان موارد قبلی هستند که در ویزیت های قبلی در بیمارستان تجربه شده اند. ممکن است کودکتان آنچه را که قبلاً یاد گرفته است فراموش کرده باشد، بزرگ تر شده باشد و اکنون درک بیشتری داشته باشد.
فرقی نمی کند کودکتان چند ساله است، با آنها صادق باشید و در بهترین زمان آنها را آماده کنید. یکی از زمان های مناسب وقتی است که کودک در حال استراحت است، آرام است و نگرانی ندارد و کنجکاو است که بداند چه اتفاقی قرار است بیفتد.نسبت به افکار و واکنش های او در مورد بستری شدن در بیمارستان، بیهوشی و عمل جراحی از قبل آماده باشید.