اطفال سنین (6 - 12)

زمانیکه اطفال به عمر مکتب رفتن برسند، آنها میتوانند حقیقت را از افسانه مجزا کنند. آنها بدن خویش را به تنه، دستان، پاها و اعضای داخلی تقسیم بندی میکنند.آنها میتوانند تفاوت ها میان چیزی های که ساخته شده اند و چگونه عمل میکند را بیان دارند.

اطفال این سنین میدانند که شما بنابر تغیرات در داخل بدن بیمار میشوید نه بنابر قوای خارجی. بیماری حال برای شان به حیث یک جادو و یا جزا به نظر نمیرسد، بلکه میدانند که به علت، به طور مثال، عفونی شدن با باکتریا یا وایرس ایجاد میگردد. اگر جه، مفکوره جادویی در جریان نگرانی ها، الی ده سالگی نیز واقع میشود. آنها در مورد بدن خویش نسبت به اینکه کوچکتر بودند، معلومات بیشتری دارند. آنها ممکن معالجه را خطرناک بپندارند و یا ترس داشته باشند که ممکن بدن شان تغیر یابد. طوریکه به اطفال کوچکتر شرح داده میشود، باید عین عمل با اطفال این سنین نیز انجام شود که گویا کدام عضو از بدن شان مورد معالجه قرار گرفته و کدام اعضا دخیل نخواهند بود.

اطفال این گروه سنی ممکن از آلات و وسایلی که در اطاف جراحی میبینند، بترسند. به همین ترتیب در این سنین، اطفال آغاز به فکر کردن در مورد مرگ میکنند. آنها ممکن خوابیدن را با مرگ ربط دهند و تعداد زیاد از اطفال جوان نگرانی دارند که ممکن بعد از عملیات دیگر بیدار نشوند. به آنها اطمینان دهید که از آنها در جریان تمام مدتی که خوابیده اند و الی بیدار شدن شان با احتیاط زیاد مراقبت صورت خواهد گرفت.

به آماده کرده اطفال در این گروه سنی، یک هفته قبل از رفته به شفاخانه آغاز نمایید. در مقایسه به اطفال کوچکتر، اطفال در این گروه سنی در مورد اینکه چه واقع خواهد شد علاقمندی بیشتری نشان میدهند. ازینرو، آنها را بنابر سوالاتی که میپرسند، آماده کنید. آنها را تشویق کنید تا افکار و نگرانی های خویش را به وسیله رسامی ها و نقاشی ها ابراز دارند.