اداره درد که به خوبی کار میکند بدین معنی است که طفل به زودی به فعالیت دوباره آغاز خواهد کرد که با شفابخشی کمک میکند.
کارمندان تلاش خواهند کرد تا از درد جلوگیری کنند، نیاز برای مسکن را ارزیابی نموده و مسکن مورد نیاز را ارایه خواهند کرد و چک خواهند کرد که آیا به خوبی نتیجه داده است یا خیر. به حیث والدین یا سرپرست قانونی، شما میتوانید کمک کنید و به ما بگویید که چه زمانی فکر میکنید طفل تان درد دارد و آیا تاثیر مسکن کافی است یا خیر.
این امر در مراحل اولیه آغاز میگردد. این امر صورت میگیرد تا سطح مسکن در خون ایجاد گردد که بدین معنیست که عکس العمل خود بدن در برابر درد کاهش یافته و معمولا نیاز به مسکن کمتر دیده میشود. به منظور تمرکز بهتر دوا در بدن، و جهت بدست آوردن بهترین نتایج و جلوگیری از "شدید ترین دردها"، طفل شما نیاز خواهد داشت تا به شکل منظم مسکن بگیرد، حتی اگر زمانی که احساس درد هم ندارند. با ارایه مسکن به شکل دوامدار و جلوگیری از تشدید درد، مقدار های کمی از دوا نیز باید داده شود. این باعث میگردد تا عوارض جانبی همانند قبض و حالت تهوع کاهش یابد.
ترکیبی از دوا که به شکل های مختلف کار میکند و شکل های مختلف اداره کردن این دارو ها معمولا به کار میروند تا بهترین نتایج با اداره درد بدست آید.
این معمول است که مسکن به شکل مستقیم در جریان خون، از طریق رگ ها ترزیق گردد.در این صورت، دوا را میتوان از طریق پیچکاری و یا به شکل قطرات به وسیله پمپ ادویه یی ترزیق کرد.مسکن را همچنان میتوان به شکل تابلیت یا مایع داد.
مسکن با یک انستیزیای محلی بدین معنی است که دوا به شکل دوز های انفرادی و یا مکرر، از طریق قطرات روی جلد زده میشود و یا تحت جلد ترزیق میگردد. انستیزیای محلی از انتقال درد در رگ های عصبی که در ساحه موجود اند و جاییکه دوا زده شده است، جلوگیری میکند. کریم انستیزیای که به طفل، قبل از نسب کردن کنول داده میشود، یک نوعی از انستیزیای محلی است.
در صورت دادن مسکن به کمک یک بلاک رگ عصبی، یک انستیزیای محلی نزدیک ساحه که بندل رگ های عصبی موجود است، ترزیق میگردد تا از انتقال اشاره ها یا سیگنل ها در امتداد رگ های عصبی جلوگیری کند. یک بلاک رگ های عصبی میتواند به شکل سگنال یا اشاره معالجه داده شود و یا نیز به شکل نصب کردن یک تیوب نازک داده شود که از طریق آن دوا در جریان عملیات نیز داده شده میتواند.
یک اپیدورال (epidural) مثالی از بلاک رگ عصبی است، جاییکه طفل بی هوش یک تیوب نازکی در بخش عقب خود دارد. زمانیکه اپیدورال (epidural) به کار میرود، انستیزیا میتواند در موارد زیادی روی مثانه تاثیر بگذارد که بدین معنیست که طفل نمیداند که چه وقت نیاز به بیرون کردن ادرار دارد.در قضایای زیادی، طفل سوند ادرار خواهد داشت.این تیوبی است که بدین معنی است که گویا طفل نیاز به بیرون کردن ادرار دارد، حتی زمانیکه مثانه طفل خالی است. یک اپیدورال (epidural) میتواند روی نیرو و احساس پاها نیز تاثیر بگذارد. این مهم است که به طفل در مورد این اصل معلومات داده شود که یک تیوب نازک پلاستیکی باعث ایجاد ممانعت در حرکت کردن و یا به پشت خوابیدن نمیشود.
مورفین معمولا در صورت عملیات و یا زخم های جدی، به حیث مسکن به کار برده میشود. زمانیکه مورفین به حیث یک بخشی از مسکن به کار میرود، اعتیاد آور نمیباشد. اگر به طفل تان در جریان مدت زمان طولانی، دوز های مورفین داده شده است، دوز ها به تدریج کاهش میابد تا از تشدید درد و بروز علایم جلوگیری کند.