در دنیای آنها همه چیز به طرز عجیبی با یکدیگر ترکیب می شوند و در کنار یکدیگر قرار می گیرند. برای آنها جای علت و معلول تغییر می کند و به همین دلیل ممکن است احساسشان در مورد همه چیز کمی متفاوت باشد. ممکن است در نظم و ترتیب بخشیدن به احساساتشان در مقابل دنیای واقعی بیرونی دچار مشکل شوند. مثلاً ممکن است از نظر کودک درد فقط از دنیای خارج وارد بدن شود اما ممکن است از درون نیز اتفاق بیفتد.
شناخت کودک از چیزهایی که در بدنش وجود دارد عجیب است. از نظر آنها همه چیزهایی که درون بدنشان قرار دارد آسیب پذیر هستند و معمولاً ترس بزرگی نسبت به جراحت بدنی دارند. پس مهم است که تأکید کنید کدام بخش از بدنشان قرار است تحت درمان قرار بگیرد و کدام بخش ها در روند درمان حضور ندارند. به دلیل اینکه کودکان در این سن به راحتی دچار احساس عذاب وجدان می شوند بسیار مهم است برایشان توضیح دهید که بیماری یا وضعیت به وجود آمده تقصیر آنها نیست.
کودکان تا زمانی که به سن مدرسه نرسیده اند نسبت به ناشناخته ها در قالب شبح، شخصیت های افسانه ای و خیالی یا چهره هایی که صورتشان را با ماسک پوشانده اند ترس زیادی دارند. در نتیجه بعضی از کودکان در مواجهه با پرسنل بیمارستانی که موهایشان را پوشانده اند یا ماسک مخصوص جراحی زده اند دچار ترس می شوند.
آماده کردن کودکان در این گروه سنی باید سریع و ساده انجام شود. کودک از طریق بازی کردن یا سرگرم شدن با یک "کیف مخصوص ابزار پزشکی" می تواند از وضعیت موجود آگاه شود.کودکان پیش دبستانی درک محدودی از زمان دارند. بهترین زمان برای آماده کردن آنها در طول یک هفته است و سپس می توانید یک یا دو روز قبل از رفتن به بیمارستان جزئیات بیشتری را با آنها در میان بگذارید.