کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق اطفال (1989) به هدف حصوص اطمینان از این است که فواید اطفال و افراد جوان باید در هر گونه وضعیتی اولولیت داشته باشد.کنوانسیون واضحا مینویسد که بالغین مسولیت دارند تا اطفال و افراد جوان را در مراقبت صحی و معالجه ایشان دخیل سازند. آنها حق دارند که با ایشان باید با احترام برخورد صورت گیرد، اجازه داده شود تا نظریات خویش را ابراز نموده، خیل شده و معلومات برایشان ارایه گردد.
حقوق اطفال و افراد جوان در دسترسی به معلومات و آمادگی
اطفال و افراد جوان میخواهند بدانند که به آنها چه واقع خواهد شد و میخواهند در پروسه مراقبت های صحی خویش دخیل باشند. برای مراقبت و معالجه، این حق قانونی آنها است تا معلومات و آمادگی را به شکلی بدست بیاورند که طفل یا فرد جوان بتواند به آن بفهمد و آنرا هضم کرده بتوانند.
