Διαχείριση πόνου

Σήμερα ξέρουμε περισσότερα από ποτέ για τον πόνο και την ανακούφιση του. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να αποτρέψουμε τον πόνο αλλά και να παρέχουμε σε όλους τους ασθενείς μας, τόσο μεγάλους όσο και μικρούς, σωστή διαχείριση του πόνου.

Όταν η διαχείριση του πόνου που λειτουργεί σωστά τότε το παιδί θα δραστηριοποιηθεί και πάλι πιο γρήγορα, πράγμα που βοηθάει τόσο τη θεραπεία όσο και την αποκατάσταση.

Το προσωπικό θα προσπαθήσει να αποτρέψει τον πόνο, θα αξιολογήσει την ανάγκη για ανακούφιση από τον πόνο, θα δώσει την αναγκαία ανακούφιση από τον πόνο και θα ελέγξει ότι έχει επιδράσει σωστά. Ως γονέας ή κηδεμόνας, μπορείτε να βοηθήσετε αναφέροντάς μας όταν νομίζετε ότι το παιδί σας πονάει και αν επαρκούν τα αποτελέσματα της ανακούφισης του πόνου.

Αυτή θα ξεκινήσει σε πρώιμο στάδιο. Αυτό γίνεται για να δημιουργηθεί ένα επίπεδο ανακούφισης του πόνου στο αίμα το οποίο σημαίνει ότι οι αντιδράσεις του ίδιου του σώματος στον πόνο μειώνονται και συχνά απαιτείται λιγότερη ανακούφιση από τον πόνο. Για να διατηρήσουμε ομοιόμορφες συγκεντρώσεις φαρμάκων στο σώμα, για να επιτύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα και να αποφύγουμε τις «κορυφώσεις πόνου», το παιδί σας θα λαμβάνει επίσης τακτικά ανακούφιση πόνου, ακόμη και αν δεν φαίνεται να πονάει. Παρέχοντας τακτικά ανακούφιση πόνου και αποτρέποντας τις εκρήξεις πόνου, απαιτείται να χορηγούνται συχνά μικρότερες ποσότητες φαρμάκων. Αυτό επίσης μειώνει τον κίνδυνο παρενεργειών όπως δυσκοιλιότητα και ναυτία.

Ένας συνδυασμός φαρμάκων που λειτουργούν με διαφορετικούς τρόπους και χορηγούνται με διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιείται συχνά για την επίτευξη των καλύτερων δυνατών αποτελεσμάτων στην διαχείριση του πόνου.

Είναι σύνηθες να παρέχεται αναισθησία απευθείας στο αίμα μέσω ενδοφλέβιας πρόσβασης. Σε αυτή την περίπτωση, το φάρμακο μπορεί να χορηγηθεί είτε ως ένεσηείτε ως συνεχής στάγδην έγχυσημέσω μιας αντλίας φαρμάκου. Η αναισθησία μπορεί επίσης να δοθεί από το στόμα ως δισκίοή σε υγρή μορφή.

Η ανακούφιση του πόνου με ένατοπικό αναισθητικόσημαίνει ότι το φάρμακο εφαρμόζεται ή εγχέεται κάτω από το δέρμα ως μεμονωμένες ή επαναλαμβανόμενες δόσεις ή μέσω σταγόνων. Τα τοπικά αναισθητικά εμποδίζουν τη μετάδοση του πόνου στα νεύρα που υπάρχουν την περιοχή όπου χρησιμοποιείται το φάρμακο. Η αναισθητική κρέμα, που εφαρμόζεται στο παιδί πριν εισαχθεί η κάνουλα, είναι μια μορφή τοπικής αναισθησίας.

Στην περίπτωση αναισθησίας με τη βοήθεια νευρικού αποκλεισμού, ένα τοπικό αναισθητικό εγχέεται κοντά σε μια περιοχή δέσμης νεύρων για να διακόψει ή να μπλοκάρει τα σήματα που διαπερνούν κατά μήκος του νεύρου. Ο νευρικός αποκλεισμός μπορεί να χορηγηθεί είτε ως μονή θεραπεία είτε μέσω της εισαγωγής ενός λεπτού σωλήνα μέσω του οποίου μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση.

Η επισκληρίδιοςείναι ένα παράδειγμα ενός νευρικού αποκλεισμού όπου σε ένα παιδί υπό αναισθησία έχει εισαχθεί ένας λεπτός σωλήνας στην πλάτη του. Όταν χρησιμοποιείται επισκληρίδιος, το αναισθητικό μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, να επηρεάσει την ουροδόχο κύστη, πράγμα που σημαίνει ότι το παιδί δεν αντιλαμβάνεται πότε πρέπει να ουρήσει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το παιδί θα έχει καθετήρα ούρων. Αυτός είναι ένας σωλήνας που μπορεί να σημαίνει ότι το παιδί αισθάνεται την ανάγκη να ουρήσει ακόμη και όταν η κύστη είναι άδεια. Η επισκληρίδιος μπορεί επίσης να επηρεάσει τη δύναμη και την αίσθηση στα πόδια. Είναι σημαντικό να ενημερώνεται το παιδί για αυτό και ότι ο λεπτός πλαστικός σωλήνας δεν θα αποτελέσει κανένα εμπόδιο στη μετακίνηση ή στο να ξαπλώσει στο κρεβάτι.

Η μορφίνη χρησιμοποιείται συνήθως για την ανακούφιση του πόνου σε περίπτωση πιο σοβαρής χειρουργικής επέμβασης ή τραυματισμών. Δεν προκύπτει εθισμός όταν η μορφίνη χρησιμοποιείται ως μέρος της ανακούφισης του πόνου. Εάν στο παιδί σας χορηγούνται δόσεις μορφίνης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, η δόση θα μειωθεί σταδιακά για να αποφευχθούν οι εκρήξεις πόνου και τα συμπτώματα στέρησης.